ترابری در چین

در سال های اخیر ترابری در چین شاهد رشد و گسترش زیادی بوده است. اگرچه سامانه ترابری چین یک شبکه بزرگ از گره های ترابری است، این گره ها تمایل دارند به سوی مراکز پیشرفته اقتصادی در بخش های ساحلی و شهرهای کنار رودهای بزرگ متمرکز شوند. [ ۱] وضعیت فیزیکی و مفهوم زیرساخت های ترابری در نقاط مختلف جغرافیایی چین متفاوت است. اگرچه در مناطق دورافتاده و روستایی وسایل ترابری بسیار ساده هستند اما در شانگهای شاهد هستیم یک قطار مگلو شهر شانگهای را به فرودگاه بین المللی شانگهای پودنگ وصل می کند.
بیشتر سامانه های کنونی ترابری چین پس از جمهوری خلق چین از سال ۱۹۴۹ بدین سو ساخته شده اند. ترابری ریلی که مهترین نوع ترابری برای مسیرهای طولانی محسوب می شود رشد سریعی داشته است و با طول ۱۲۰٬۹۷۰ کیلومتر خط راه آهن، این کشور دومین شبکه ریلی در جهان را دارد. [ ۲]
چین در میانه توسعه گسترده زیرساخت ترابری خود است. تا پیش از این اقتصاد چین می توانست بدون توسعه ترابری رشد کند اما از این پس دیگر بدون توسعه ترابری رشد اقتصاد امکان پذیر نیست؛ برای رشد اقتصادی و جابجایی افراد و کالا این کشور به سامانه ترابری کارآمد نیاز دارد.
بندرها در چین از راه آبی بیشتر استفاده می کنند و فرودگاه ها در سراسر کشور در حال بهبود هستند.
در سرزمین اصلی چین آیین های ترابری توسط یک نمایندگی از سوی وزارت ارتباطات، وزارت ترابری چین، مدیریت هوانوردی شهری چین تعیین می گردد.
قطار مهمترین شیوه ترابری در چین است. خطوط راه آهن چین در سال ۲۰۱۱ حدود ۲٬۹۷۴ میلیارد تن محموله را جابجا کرد. سامانه ریلی چین حجم ترافیک بالایی دارد که برای اقتصاد چین ضروری است. سامانه ریلی چین، ۲۴ درصد حجم ترابری ریلی در جهان را تشکیل می دهد حال آنکه فقط ۶ درصد طول ریل جهان را در بر می گیرد. این شبکه ریلی دومین شبکه ریلی بزرگ جهان است و تا سال ۲۰۱۰ نزدیک ۴۷٪ آن برقی شده بود.
چین نخستین قطار فراتند مگلو ( مغناطیسی ) تجاری در جهان موسوم به قطار مگلو شانگهای را داراست.
در دهه ۱۹۳۰ هنگام جنگ با ژاپن کشور چین راه های بسیاری کشید که مهمترین آن راه برمه بود.