شهرستان نیشابور در مسیر ترابری مشهد - تهران جای گرفته و این امر بر رشد ترابری و شمار گذرهایش تأثیر می گذارد. حدوداً در ۱۹۴۵م/ ۱۳۲۳، نخستین دستگاه اتوبوس مسافربری به نیشابور درآمد.
بزرگراه ۴۴ شرق ایران، از میان شهر نیشابور می گذرد که مسافتش از این جادهٔ بزرگراهی با مشهد ۱۰۶ ک. م، تا تهران ( خاورشهر، منطقه ۱۵ ) ۷۳۰ ک. م است. باجگیران با ۲۲۱ ک. م نزدیک ترین گذرگاه مرزی و عشق آباد با فاصلهٔ ۲۵۵ ک. م، نزدیکترین پایتخت یک کشور به نیشابور است. یک پایانهٔ مرکزی برون شهری در نیشابور پویاست که نابسامانی هایی دارد. همچنین یک پایانهٔ روستایی در نیشابور فعال است. نتیجهٔ یک کارشناسی رسمی، بیانگر میانگین فعالیّتِ حداقل ۱۵۰ تاکسی کرایه ای در همهٔ مسیرهای برون شهری نیشابور می باشد. در اردیبهشت ۱۳۹۵ بیان شد که بیشتر آمار تخلفات موتورسیکلت ها در حوزه مرکزی شهر نیشابور است و۴۰ درصد کشته ها و مجروحان تصادفات، راکبان و ترک نشینان موتورسیکلت و ۵۰درصد نیز عابران پیاده هستند.
... [مشاهده متن کامل]
طولانی ترین خیابان در نیشابور، «امام خمینی» با ۳٫۷ ک. م است که خیابان اصلی و مرکزی شهر است؛ طولانی ترین بلوار، «طالقانی» با ۶٫۵ ک. م است. ترابری درون شهری، تک هسته ای با محوریت خیابان اصلی است. شهر نیشابور، ده میدان دارد ( به نام های ابوسعید، ادیب، ایران، آزادی، حافظ، خیام، شادیاخ، صنعت، فردوسی و فضل ) که از این میان، میدان خیام ( ساختهٔ ۱۹۴۰ ) برجستگی ویژه و کهن دارد. میدان مرکزی نیشابور، «ایران» نام دارد؛ ایران نامیدنِ آن برگرفته از نام سینمایی است که «بالاسان مِلیک ـ مِلکومیانس» در پیرامون این میدان با نام «ایران» ساخت که دومین سینمای نیشابور بود. این میدان رسماً پیش از ۱۳۵۷ش «شهناز» و سپس «امام خمینی» نامیده شده است. سامانه هوشمندسازی تقاطع های نیشابور، در فروردین ۱۳۹۴ راه اندازی شد. یک پژوهش نشان می دهد که شهر نیشابور در زمینهٔ پیاده روی با اینکه امکانات فراوانی دارد، با محدودیت های بیشتری به ویژه در حوزه های اجتماعی، کالبدی و اقتصادی روبروست. یک فرایند تحلیل سلسله مراتبی برپایهٔ پژوهش دانشجویی دانشکدهٔ علوم اجتماعی علامه طباطبایی، مناسب ترین ترکیب ترابری برای شهر نیشابور را اینگونه تعریف می کند: ۳۳٫۸٪ پیاده روی، ۲۲٪ دوچرخه سواری، ۱۴٫۵٪ اتوبوس و مینی بوس، ۱۲٫۵٪ تاکسی ۹٫۶٪ اتومبیل شخصی و ۷٫۷٪ موتورسیکلت. ؛ بررسی های گستردهٔ «شرکت مهندسین مشاور» در سال های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ نشانگر این است که در در ترکیب کنونی ترابری درون شهری نیشابور، سهم ترابری خصوصی محور ( خودروی شخصی و موتورسیکلت ) بسیار بالاست و بیش از ۶۰درصد است و در برابر آن، گونه های پایداری چون پیاده روی و دوچرخه سواری بسیار ناچیز می باشد.
بزرگراه ۴۴ شرق ایران، از میان شهر نیشابور می گذرد که مسافتش از این جادهٔ بزرگراهی با مشهد ۱۰۶ ک. م، تا تهران ( خاورشهر، منطقه ۱۵ ) ۷۳۰ ک. م است. باجگیران با ۲۲۱ ک. م نزدیک ترین گذرگاه مرزی و عشق آباد با فاصلهٔ ۲۵۵ ک. م، نزدیکترین پایتخت یک کشور به نیشابور است. یک پایانهٔ مرکزی برون شهری در نیشابور پویاست که نابسامانی هایی دارد. همچنین یک پایانهٔ روستایی در نیشابور فعال است. نتیجهٔ یک کارشناسی رسمی، بیانگر میانگین فعالیّتِ حداقل ۱۵۰ تاکسی کرایه ای در همهٔ مسیرهای برون شهری نیشابور می باشد. در اردیبهشت ۱۳۹۵ بیان شد که بیشتر آمار تخلفات موتورسیکلت ها در حوزه مرکزی شهر نیشابور است و۴۰ درصد کشته ها و مجروحان تصادفات، راکبان و ترک نشینان موتورسیکلت و ۵۰درصد نیز عابران پیاده هستند.
... [مشاهده متن کامل]
طولانی ترین خیابان در نیشابور، «امام خمینی» با ۳٫۷ ک. م است که خیابان اصلی و مرکزی شهر است؛ طولانی ترین بلوار، «طالقانی» با ۶٫۵ ک. م است. ترابری درون شهری، تک هسته ای با محوریت خیابان اصلی است. شهر نیشابور، ده میدان دارد ( به نام های ابوسعید، ادیب، ایران، آزادی، حافظ، خیام، شادیاخ، صنعت، فردوسی و فضل ) که از این میان، میدان خیام ( ساختهٔ ۱۹۴۰ ) برجستگی ویژه و کهن دارد. میدان مرکزی نیشابور، «ایران» نام دارد؛ ایران نامیدنِ آن برگرفته از نام سینمایی است که «بالاسان مِلیک ـ مِلکومیانس» در پیرامون این میدان با نام «ایران» ساخت که دومین سینمای نیشابور بود. این میدان رسماً پیش از ۱۳۵۷ش «شهناز» و سپس «امام خمینی» نامیده شده است. سامانه هوشمندسازی تقاطع های نیشابور، در فروردین ۱۳۹۴ راه اندازی شد. یک پژوهش نشان می دهد که شهر نیشابور در زمینهٔ پیاده روی با اینکه امکانات فراوانی دارد، با محدودیت های بیشتری به ویژه در حوزه های اجتماعی، کالبدی و اقتصادی روبروست. یک فرایند تحلیل سلسله مراتبی برپایهٔ پژوهش دانشجویی دانشکدهٔ علوم اجتماعی علامه طباطبایی، مناسب ترین ترکیب ترابری برای شهر نیشابور را اینگونه تعریف می کند: ۳۳٫۸٪ پیاده روی، ۲۲٪ دوچرخه سواری، ۱۴٫۵٪ اتوبوس و مینی بوس، ۱۲٫۵٪ تاکسی ۹٫۶٪ اتومبیل شخصی و ۷٫۷٪ موتورسیکلت. ؛ بررسی های گستردهٔ «شرکت مهندسین مشاور» در سال های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ نشانگر این است که در در ترکیب کنونی ترابری درون شهری نیشابور، سهم ترابری خصوصی محور ( خودروی شخصی و موتورسیکلت ) بسیار بالاست و بیش از ۶۰درصد است و در برابر آن، گونه های پایداری چون پیاده روی و دوچرخه سواری بسیار ناچیز می باشد.
