تراب الوده

لغت نامه دهخدا

( تراب آلوده ) تراب آلوده. [ ت ُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) خاک آلوده. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
پاک و صافی شو و از چاه طبیعت بدرآی
که صفایی ندهد آب تراب آلوده.
حافظ.
بوسه ازتشنه لبی سینه گذارد بر خاک
تا شد از خط، لب لعل تو تراب آلوده.
صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( تراب آلوده ) خاک آلوده .

پیشنهاد کاربران

بپرس