تذکیه حیوان شاخ خورده

[ویکی فقه] تذکیه حیوان شاخ خورده (قرآن). تذکیه حیوان شاخ خورده از حیوان دیگر قبل از مردن، موجب حلیت آن می شود.
و (نطیحه ) حیوانی است که حیوانی دیگر او را شاخ بزند و بکشد (و ما اکل السبع ) حیوانی است که درنده ای پاره اش کرده باشد، و از گوشتش خورده باشد، پس (اءکل ) مربوط به ماءکول است ، چه اینکه همه اش را خورده باشد، و چه اینکه بعض آن را، و کلمه (سبع ) به معنای حیوان وحشی گوشتخوار است، چون شیر و گرگ و پلنگ و امثال آن.
حکم نطیحه
حرمت علیکم المیتة والدم ولحم الخنزیر ومآ اهل لغیر الله به والمنخنقة والموقوذة والمتردیة والنطیحة ومآ اکل السبع الا ما ذکیتم...( گوشت مردار، و خون، و گوشت خوک، و حیواناتی که به غیر نام خدا ذبح شوند، و حیوانات خفه شده، و به زجر کشته شده، و آنها که بر اثر پرت شدن از بلندی بمیرند، و آنها که به ضرب شاخ حیوان دیگری مرده باشند، و باقیمانده صید حیوان درنده -مگر آنکه (بموقع به آن حیوان برسید، و) آن را سرببرید- و حیواناتی که روی بتها (یا در برابر آنها) ذبح می شوند، (همه) بر شما حرام شده است؛ و (همچنین) قسمت کردن گوشت حیوان به وسیله چوبه های تیر مخصوص بخت آزمایی؛ تمام این اعمال، فسق و گناه است -امروز، کافران از (زوال) آیین شما، مایوس شدند؛ بنابر این، از آنها نترسید! و از (مخالفت) من بترسید! امروز، دین شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم- اما آنها که در حال گرسنگی، دستشان به غذای دیگری نرسد، و متمایل به گناه نباشند، (مانعی ندارد که از گوشتهای ممنوع بخورند؛) خداوند، آمرزنده و مهربان است.) («النطیحة» آنچه از حیوانات با شاخ زدن حیوان دیگر بمیرد. )