تذوق

لغت نامه دهخدا

تذوق. [ ت َ ذَوْ وُ ] ( ع مص ) چشیدن. ( زوزنی ). پاره پاره چشیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ): تذوقت طعم فراقه. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس