تذاؤل

لغت نامه دهخدا

تذاؤل. [ ت َ ءُ ] ( ع مص ) خرد و حقیر نمودن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تصاغر. ( المنجد ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس