تدیین. [ ت َدْ ] ( ع مص )کسی را وا دین او گذاشتن. ( تاج المصادر بیهقی ). بر دین خود گذاشتن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( المنجد ) ( از اقرب الموارد ). || مالک شدن امر کسی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || مالک کردن کسی را چیزی را. ( المنجد ).
