تدییث

لغت نامه دهخدا

تدییث. [ ت َدْ ] ( ع مص ) رام کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). رام و نرم گردانیدن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). || مجرب ساختن روزگار کسی را. ( المنجد ). || دیوث گفتن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس