تدوه

لغت نامه دهخدا

تدوه. [ ت َ دَوْ وُه ْ ] ( ع مص ) متغیرشدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). || سطبر گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || بی اندیشه بکاری درشدن. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس