تدهکر

لغت نامه دهخدا

تدهکر. [ ت َ دَ ک ُ ]( ع مص ) غلطیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). غلطیدن سنگ. ( اقرب الموارد ). || مستولی شدن بر چیزی و شتافتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || جنبیدن و لرزیدن زن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). لرزیدن و اضطراب زن. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس