تدله

لغت نامه دهخدا

تدله. [ ت َ دَل ْ ل ُه ْ ] ( ع مص ) بیخود و دل ربوده و عقل رفته گردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس