تدخن

لغت نامه دهخدا

تدخن. [ ت َ دَخ ْ خ ُ ]( ع مص ) دودکند شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). بوی دود گرفتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). دودآگین شدن روی چیزی. ( المنجد ). دودآگین شدن دیگ. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

دود کند شدن بوی دود گرفتن دود آگین شدن روی چیزی دود آگین شدن دیگ .

پیشنهاد کاربران

بپرس