تدبیه
لغت نامه دهخدا
تدبیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) در ریگستان افتادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). در دبه [ دَ / دِ / دُب ْ ب َ / ب ِ ] یعنی در جای پررَمْل افتادن. ( متن اللغه ). || اختیار کردن راه نیک را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). لازم گرفتن راه خیر را. ( اقرب الموارد ) ( متن اللغه ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید