تدبیس

لغت نامه دهخدا

تدبیس. [ ت َ ] ( ع مص ) پوشیدن چیزی را و پوشیده شدن ، لازم و متعدی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). مخفی شدن و مخفی کردن. ( از المنجد ). || موزه خود را زدن بر چیزی تا آواز برآید از آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || شدت یافتن شیرینی انگور چنانکه همانند عسل گردد. || دِبس. شیره شدن عصیر جوشیده. || شیره ساختن مرد عصیر را. ( از المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس