تدبیخ. [ ت َ ] ( ع مص ) گوژ کردن پشت را و سر پست فرودآوردن و سرین بیرون کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تدبیح. ( المنجد ). پشت خم دادن و سر زیر افکندن. مرادف تدبیح است. ( آنندراج ) ( از متن اللغه ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به ماده قبل شود.
