تداکؤ. [ ت َ ک ُءْ ] ( ع مص ) گردآمدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ازدحام. ( تاج العروس ). || زحمت دادن. || راندن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تدافع. ( تاج العروس ) : و قربوا کل َّ صِهْمیم مناکبه اذا تداکاء منه ُ دفعه شنفا.ابن مقبل ( از تاج العروس ).
