تداوک

لغت نامه دهخدا

تداوک. [ ت َ وُ ] ( ع مص ) با هم تنگ شدن در خصومت و شر، یا در حرب و مانند آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تضایق در شر و خصومت. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس