تداف

لغت نامه دهخدا

تداف. [ ت َ داف ف ] ( ع مص ) بر یکدیگر نشستن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).

فرهنگ فارسی

بر یکدیگر نشستن ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس