تداعب. [ ت َ ع ُ ] ( ع مص ) با هم مزاح کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تمازح. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ): انه ُ لیتداعب علی الناس ؛ ای یرکبهم بمزاح و خُیلاء و یغمّهم و لایسبّهم. ( اقرب الموارد ).
