تداخل سنجی

تداخل سنجی ( به انگلیسی: interferometry ) دانش ترکیب دو یا چند موج است به نحوی که با بررسی موج حاصل از این ترکیب بتوان اطلاعاتی در مورد موج های ورودی بدست آورد. ابزاری که برای تداخل امواج بکار می رود تداخل سنج نامیده می شود. تداخل سنجی روشی مهم برای تحقیق در زمینه های اخترشناسی، اندازه گیری، فیزیک نور، فیزیک هسته ای، فیزیک ذرات، فیزیک پلاسما، فیبر نوری، زمین شناسی، زلزله شناسی، اقیانوس سنجی، مکانیک کوانتومی و سنجش از راه دور است.
تداخل سنج ابزاری است که بر اساس خواص موجی امواج الکترومغناطیس به خصوص نور مرئی می تواند اندازه گیری های بسیاری دقیقی از کمیات فیزیکی انجام دهد.
اساس کار تداخل سنج ها بر پایه اصول تداخل نور می باشد. بر اساس اصول تداخلی چنانچه دو منبع نوری همدوس نورشان با یکدیگر تداخل کند این پرتوها با یکدیگر برهم نهی نموده و نتیجه این برهم نهی نواحی تاریک و روشن در فضا خواهند بود. اگر تغییری در محیط انتشار این دو پرتو یا هرکدام از آن ها رخ دهد ( مانند تغییر دما، فشار، طول موج و مانند آن ) نقش تداخلی دو پرتو ( نواحی تاریک و روشن ) تغییر خواهد کرد با ثبت این تغییرات و اندازه گیری آن ها می توان به تغییرات روی داده در محیط پی برد.
• تداخل سنج های تقسیم دامنه
• تداخل سنج های تقسیم جبهه موج
• تلسکوپ کک
• تلسکوپ ال بی تی
• تداخل سنج نوری آزمایشی نیروی دریایی
• فابری - پرو
• لومر - گرکه
• ماخ - زندر
• مارتین - پاپلت
• مایکلسون
• سایناک
• واتسون

تَداخُل سَنجی (interferometry)
تَداخُل سَنجی
در اخترشناسی، هر یک از فنون استفاده از تداخل بین چند باریکه برای به دست آوردن تصویرهایی با تفکیک خوب یا طیف اجسام اخترشناختی. دستگاه تداخل سنجی خط مبنای بسیار طولانی، نمونه ای از تداخل سنجی هاست. ناسا درنظر دارد تلسکوپ های رادیویی، تلسکوپ های فروسرخ و تلسکوپ های نور مرئی را به شکلی در فضا قرار دهد که تصاویری از سیاره های اطرافِ ستاره های همسایه را فراهم آورند.