تداخل دارویی تغییر در عملکرد یا اثرات جانبی دارو دارو است که در اثر تجویز همزمان با یک غذا، نوشیدنی، مکمل یا داروی دیگر ایجاد می شود. [ ۱]
علت تداخل دارویی شامل یک دارو است که فارماکوکینتیک داروی پزشکی دیگر را تغییر می دهد. روش دیگر، تداخلات دارویی ناشی از رقابت برای یک گیرنده یا مسیر سیگنالینگ منفرد است. هم افزایی و هم تضاد در طی مراحل مختلف تعامل بین دارو و ارگانیسم رخ می دهد. به عنوان مثال، وقتی هم افزایی در سطح گیرنده سلولی رخ می دهد، اصطلاحاً آگونیسم نامیده می شود و مواد درگیر آن را آگونیست مینامند. از طرف دیگر، در صورت تضاد، مواد درگیر به عنوان آگونیست معکوس شناخته می شوند. خطر تعامل دارو با تعداد داروهای مصرفی افزایش می یابد. [ ۲] بیش از یک سوم ( ۳۶٪ ) سالمندان در ایالات متحده به طور مرتب از پنج دارو یا بیشتر از مکمل ها استفاده می کنند و ۱۵٪ در معرض خطر تداخل دارویی - دارویی قرار دارند. [ ۳]
وقتی دو دارو با هم استفاده می شوند، تأثیرات آنها می تواند افزودنی باشد ( نتیجه همان چیزی است که انتظار می رود وقتی اثر هر دارویی را که به طور مستقل مصرف می شود با هم جمع کنید ) ، هم افزایی ( ترکیب داروها منجر به اثر بزرگتر از حد انتظار می شود ) ، یا متضاد ( ترکیب داروها منجر به اثر کوچکتر از حد انتظار می شوند ) . [ ۴] در مورد هم افزایی یا افزودنی بودن داروها گاهی اوقات سردرگمی وجود دارد، زیرا ممکن است اثرات فردی هر دارو از بیمار به بیمار دیگر باشد. [ ۵] یک تعامل هم افزایی ممکن است برای بیماران مفید باشد، اما همچنین ممکن است خطر مصرف بیش از حد را افزایش دهد.
اگر دارو A توسط آنزیم سیتوکروم P450 متابولیزه شود و داروی B فعالیت آنزیم را تحریک یا افزایش دهد، در این صورت غلظت پلاسمایی خون داروی A به سرعت کاهش می یابد زیرا غیرفعال شدن آن با سرعت بیشتری انجام می شود. در نتیجه، القای آنزیمی باعث کاهش اثر دارو می شود.
علاوه بر داروها برخی از غذاها همچنین به عنوان القاکننده ها یا بازدارنده های فعالیت آنزیمی عمل می کنند. جدول زیر متداول ترین موارد را نشان می دهد:
این تداخل در اثر واکنش بین دارو و غذا رخ می دهد گرچه تداخل مهمی است ولی کمتر مورد توجه بیماران قرار می گیرد. در این تداخل نیازی به تغییر نوع غذا نیست، بلکه زمان مصرف دارو ( بلافاصله قبل یا بعد از غذا، نیم ساعت قبل و یا دوساعت بعد از غذا ) در بر طرف ساختن تداخل کافی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعلت تداخل دارویی شامل یک دارو است که فارماکوکینتیک داروی پزشکی دیگر را تغییر می دهد. روش دیگر، تداخلات دارویی ناشی از رقابت برای یک گیرنده یا مسیر سیگنالینگ منفرد است. هم افزایی و هم تضاد در طی مراحل مختلف تعامل بین دارو و ارگانیسم رخ می دهد. به عنوان مثال، وقتی هم افزایی در سطح گیرنده سلولی رخ می دهد، اصطلاحاً آگونیسم نامیده می شود و مواد درگیر آن را آگونیست مینامند. از طرف دیگر، در صورت تضاد، مواد درگیر به عنوان آگونیست معکوس شناخته می شوند. خطر تعامل دارو با تعداد داروهای مصرفی افزایش می یابد. [ ۲] بیش از یک سوم ( ۳۶٪ ) سالمندان در ایالات متحده به طور مرتب از پنج دارو یا بیشتر از مکمل ها استفاده می کنند و ۱۵٪ در معرض خطر تداخل دارویی - دارویی قرار دارند. [ ۳]
وقتی دو دارو با هم استفاده می شوند، تأثیرات آنها می تواند افزودنی باشد ( نتیجه همان چیزی است که انتظار می رود وقتی اثر هر دارویی را که به طور مستقل مصرف می شود با هم جمع کنید ) ، هم افزایی ( ترکیب داروها منجر به اثر بزرگتر از حد انتظار می شود ) ، یا متضاد ( ترکیب داروها منجر به اثر کوچکتر از حد انتظار می شوند ) . [ ۴] در مورد هم افزایی یا افزودنی بودن داروها گاهی اوقات سردرگمی وجود دارد، زیرا ممکن است اثرات فردی هر دارو از بیمار به بیمار دیگر باشد. [ ۵] یک تعامل هم افزایی ممکن است برای بیماران مفید باشد، اما همچنین ممکن است خطر مصرف بیش از حد را افزایش دهد.
اگر دارو A توسط آنزیم سیتوکروم P450 متابولیزه شود و داروی B فعالیت آنزیم را تحریک یا افزایش دهد، در این صورت غلظت پلاسمایی خون داروی A به سرعت کاهش می یابد زیرا غیرفعال شدن آن با سرعت بیشتری انجام می شود. در نتیجه، القای آنزیمی باعث کاهش اثر دارو می شود.
علاوه بر داروها برخی از غذاها همچنین به عنوان القاکننده ها یا بازدارنده های فعالیت آنزیمی عمل می کنند. جدول زیر متداول ترین موارد را نشان می دهد:
این تداخل در اثر واکنش بین دارو و غذا رخ می دهد گرچه تداخل مهمی است ولی کمتر مورد توجه بیماران قرار می گیرد. در این تداخل نیازی به تغییر نوع غذا نیست، بلکه زمان مصرف دارو ( بلافاصله قبل یا بعد از غذا، نیم ساعت قبل و یا دوساعت بعد از غذا ) در بر طرف ساختن تداخل کافی است.
wiki: تداخل دارویی