تداخل امواج

در فیزیک تداخل[ ۱] ( به انگلیسی: interference ) پدیدهٔ ایجاد موجی با شکل دامنه جدید هنگام گذر همزمان دو موج یا بیشتر از یک نقطه است. تداخل دو موج با بسامد و دامنه یکسان به تشکیل موج ایستا می انجامد.
تداخل و برهم نهش ( به انگلیسی: superposition ) موج ها خیلی وقت ها به یک معنی بکار می روند که برآمده از نزدیکی این دو مفهوم به یکدیگر است. [ نیازمند منبع]
اصل برهم نهی امواج بیان می کند که وقتی دو یا چند موج منتشرشده از یک نوع در یک نقطه برخورد میکنند، دامنه حاصل در آن نقطه برابر است با مجموع برداری دامنه های تک تک امواج. [ ۲] اگر یک تاج موج با یک تاج موج دیگر با فرکانس مشابه در نقطه برخورد از لحاظ جبری هم علامت باشد نتیجه موجی با دامنه بزرگتر خواهد بود که به آن تداخل سازنده می گویند. اگر مختلف علامت باشد نتیجه موجی با دامنه کوچکتر ( یا حتی با دامنه صفر ) خواهد بود که تداخل ویرانگر می گویند. برهم نهش از برهم نهی دو موج ایجاد می شود. تداخل، از برهم نهی دو حرکت هماهنگ ساده که بسامد نزدیک به هم دارند. تداخل در مخابرات معنی متفاوتی دارد.
واژه اینترفرنس ( تداخل ) از کلمات لاتین inter به معنای «بین» و fere به معنای «برخورد یا اصابت» گرفته شده است و توسط توماس یانگ در سال 1801 ابداع شد. [ ۳] [ ۴] [ ۵]