تخییب. [ ت َخ ْ ] ( ع مص ) نومید کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( دهار ). خائب گردانیدن. ( زوزنی ). ناامید گردانیدن کسی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ) : خَیَّبَه ُ اللّه ُ؛ ناامید گردانید او را خدای. ( منتهی الارب ).
