تخیط. [ ت َ خ َی ْ ی ُ ] ( ع مص ) آمیختن سپیدی موی با سیاهی ، یا مانند خیوط گشتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آمیختن سپیدی موی با سیاهی. ( آنندراج ). پدید شدن موی سپید در سر همچون خیط. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).
