تخویر

لغت نامه دهخدا

تخویر. [ ت َخ ْ ] ( ع مص ) ضعیف و منکر شدن. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). ضعیف و سست شدن. ( از المنجد ). ضعیف شدن مرد. ( اقرب الموارد ). || سست شدن زمین از کثرت باران و جاری شدن آب بر آن. ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ). || نسبت دادن کسی را به سستی. ( از المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس