تخوص. [ ت َ خ َوْ وُ ] ( ع مص ) گرفتن عطیه کسی را اگرچه قلیل باشد. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). بخشیده را واستاندن. ( آنندراج ). || گرفتن از کسی چیزی پس چیزی را.( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ) ( از ناظم الاطباء ).
