تخقین. [ ت َ ] ( ع مص ) پادشاه و سردار کردن قوم کسی را بر خود. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). پادشاه و رئیس کردن ترکان کسی را بر خود. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).
