تخطه

[ویکی الکتاب] معنی لَا تَخُطُّهُ: نمی نوشتی (از ماده خط است به معنای نوشتن است درعبارت "مَا کُنتَ تَتْلُواْ مِن قَبْلِهِ مِن کِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِیَمِینِکَ " با ترکیب با "مَا کُنتَ"زمانش ماضی استمراری شده است )
ریشه کلمه:
خطط (۱ بار)
ه (۳۵۷۶ بار)

نوشتن و نوشته. «خطّ بالقلم و غیره: کتب» پیش از نزول قرآن کتابی نمی‏خواندی و نه بدست خویش کتابی می‏نوشتی و گرنه اهل باطل از کار قرآن به شکّ در می‏شدند. در نهج البلاغه خطبه 123 هست «و هذا الْقُرْآنُ اِنَّما هُوَ خَطٌّ مَسْتُورٌ بَیْنَ الدَّفَّتَیْنَ...» این قرآن فقط خطّی است نوشته میان دو جلد و در خطبه‏145 درباره مردم راجع به قرآن فرموده «وَلا یَعْرِفُونَ اِلّا خَطَّهُ وَ زَبْرَهُ» نمی‏شناسند مگر خط قرآن و نوشتن آن را. نا گفته نمتند خطّه به معنی راه و خط هندسی و غیره آمده است ولی در قرآن مجید فقط در معانی نوشتن به کار رفته است. باید دانست که آیه شریفه فقط دلالت دارد که آن حضرت قبل از نزول وحی خواندن و نوشتن نداشت ولی راجع به بعد از نزول وحی ساکت است بعضی از روایات حاکی از آن است بعضی از روایات حاکی از آن است که آنحضرت‏بعد از نزول وحی می‏نوشته است مثلا به اتفاق شیعه و اهل سنت آن بزرگوتر در اواخر عمر خود فرمود: دوات و شانه گوسفند بیاورید چیزی برای شما بنویسیم تا بعد از من اختلاف نکنید. نمی‏دانم در کجا دیده‏ام که آن حضرت سوره قدر یا قسمتی از آن را با انگشت خود در زمین نوشت به ابابکر و عمر فرمود بخوانید. وانگهی آیه شریفه از آن حضرت راجع به فبل از نزول وحی سلب قدرت نمی‏کند فقط می‏گوید: پیش از نزول قرآن این دو کار نمی‏کردی.