تخصیص انواعی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تخصیص انواعی یعنی بیرون کردن مصادیق تحت عنوان کلّی از شمول حکم عام است.
تخصیص انواعی، که در مقابل تخصیص افرادی است، به معنای بیرون کردن عنوان کلی حصه ای از عام از تحت عام می باشد؛ به بیان دیگر، هر گاه مورد تخصیص، عنوانی کلی داشته باشد، آن را تخصیص انواعی می گویند،
← مثال
۱. ↑ فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۱، ۲، ص۵۱۴.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۸۸، برگرفته از مقاله «تخصیص انواعی».
...

پیشنهاد کاربران

بپرس