[ویکی نور] تخریب و بازسازی بقیع به روایت اسناد، تألیف سید علی قاضی عسکر، از جمله آثار فارسی در موضوع حج است که به بررسی آثار بقیع و تاریخچه تخریب آنها با استفاده از اسناد و مدارک پرداخته است.
کتاب، مشتمل بر مقدمه و متن اثر است که بدون تبویب و فصل بندی خاصی، ابتدا مدفونین در بقیع را متذکر و سپس تخریب آثار را با ارائه اسناد مورد بررسی قرار داده است.
در مقدمه کتاب می خوانیم: «متأسفانه در زمان ما، آنگاه که مسلمانان برای آشنایی با این آثار و الگوهای الهی به سرزمین وحی سفر می کنند، با کمال تأسف آنها را ویران شده می بینند و به ناچار اشک تأثر می ریزند و با خود می اندیشند که چگونه یک فکر غلط موجب از بین رفتن این همه آثار بزرگ و عبرت آموز شده است! چرا قبور اهل بیت(ع) و گنبد و بارگاه های موجود در بقیع، احد، مقبرة المعلی تخریب شده است؟ چرا از خانه امام صادق(ع) و امام سجاد(ع) و صحابه جلیل القدر رسول خدا(ص) در مدینه و خانه خدیجه کبری(ع) و محل ولادت کوثر رسول(ص) زهرای بتول(ع) خبری نیست؟ چرا آثار به جامانده از جنگ ها و نبردهای افتخارآمیز مسلمانان در دفاع از اسلام همه از بین رفته است؟ این چراها همه بی پاسخ است؛ زیرا مخاطبان، کسانی هستند که مظاهر توحید را، نشانه های شرک می دانند و نگاه متحجرانه خوارج را به دین و آموزه های دینی، بار دیگر در مقابل افکار جهانیان به نمایش می گذارند. این نوشتار تنها توانسته است گوشه بسیار کوچکی از آثار این فکر متحجرانه و واپس گرا را ترسیم کند.
نویسنده، مباحث را با این عبارت آغاز می کند: «بقیع تنها یک گورستان نیست، بلکه گنجینه تاریخ اسلام است. قبور چهار امام معصوم شیعیان و نیز قبور همسران، دختران، برخی فرزندان، اصحاب، تابعین و عمه های پیامبر خدا(ص) و نزدیک به ده هزار نفر از شخصیت های نامدار تاریخ اسلام در آنجا واقع است. بقیع بااین همه عظمت درعین حال غریب و مظلوم است...».
وی خاطرنشان می کند که: «قبور امامان معصوم(ع) و تعداد دیگری از دفن شدگان در بقیع نیز دارای قبه و سایبان بوده، که در حمله وهابیان تخریب گردید و هم اکنون این قبرستان، بدون سقف و خاکی است و تنها برخی از قبور آن با دیوارهای سنگ چین شده مشخص و نسبت به دیگر قبرها ممتاز است».
کتاب، مشتمل بر مقدمه و متن اثر است که بدون تبویب و فصل بندی خاصی، ابتدا مدفونین در بقیع را متذکر و سپس تخریب آثار را با ارائه اسناد مورد بررسی قرار داده است.
در مقدمه کتاب می خوانیم: «متأسفانه در زمان ما، آنگاه که مسلمانان برای آشنایی با این آثار و الگوهای الهی به سرزمین وحی سفر می کنند، با کمال تأسف آنها را ویران شده می بینند و به ناچار اشک تأثر می ریزند و با خود می اندیشند که چگونه یک فکر غلط موجب از بین رفتن این همه آثار بزرگ و عبرت آموز شده است! چرا قبور اهل بیت(ع) و گنبد و بارگاه های موجود در بقیع، احد، مقبرة المعلی تخریب شده است؟ چرا از خانه امام صادق(ع) و امام سجاد(ع) و صحابه جلیل القدر رسول خدا(ص) در مدینه و خانه خدیجه کبری(ع) و محل ولادت کوثر رسول(ص) زهرای بتول(ع) خبری نیست؟ چرا آثار به جامانده از جنگ ها و نبردهای افتخارآمیز مسلمانان در دفاع از اسلام همه از بین رفته است؟ این چراها همه بی پاسخ است؛ زیرا مخاطبان، کسانی هستند که مظاهر توحید را، نشانه های شرک می دانند و نگاه متحجرانه خوارج را به دین و آموزه های دینی، بار دیگر در مقابل افکار جهانیان به نمایش می گذارند. این نوشتار تنها توانسته است گوشه بسیار کوچکی از آثار این فکر متحجرانه و واپس گرا را ترسیم کند.
نویسنده، مباحث را با این عبارت آغاز می کند: «بقیع تنها یک گورستان نیست، بلکه گنجینه تاریخ اسلام است. قبور چهار امام معصوم شیعیان و نیز قبور همسران، دختران، برخی فرزندان، اصحاب، تابعین و عمه های پیامبر خدا(ص) و نزدیک به ده هزار نفر از شخصیت های نامدار تاریخ اسلام در آنجا واقع است. بقیع بااین همه عظمت درعین حال غریب و مظلوم است...».
وی خاطرنشان می کند که: «قبور امامان معصوم(ع) و تعداد دیگری از دفن شدگان در بقیع نیز دارای قبه و سایبان بوده، که در حمله وهابیان تخریب گردید و هم اکنون این قبرستان، بدون سقف و خاکی است و تنها برخی از قبور آن با دیوارهای سنگ چین شده مشخص و نسبت به دیگر قبرها ممتاز است».
wikinoor: تخریب_و_بازسازی_بقیع_به_روایت_اسناد