تختگه. [ ت َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) مخفف تختگاه. محل تخت شاهی : چو شاه جهان ره بدان جام یافت در آن تختگه لختی آرام یافت.خاقانی. || پایتخت : سریری خبر یافت کآن تاجداربر آن تختگه کرد خواهد گذار.نظامی.رجوع به تختگاه شود.