تخته سنگ های Moeraki ( انگلیسی: Moeraki Boulders / Kaihinaki ) تخته سنگ های کروی غیرعادی بزرگی هستند که در امتداد ساحل کوکوهه در استان اتاگو ( Otago ) در نیوزیلند بین شهرک های Moeraki و Hampden قرار دارند. آنها به صورت جدا ازهم یا گروهی در بخشی از ساحل که یک منطقهٔ حفاظت شدهٔ علمی است دیده می شوند. این تخته سنگ ها سَنگالهای سپتاری به رنگ خاکستری هستند که از گل سنگ و سنگ بستری که آنها را در بر می گیرد بیرون آمده اند و در اثر فرسایش ساحلی در کنار دریا بجا مانده اند. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] به خصوص در سال های اخیر، تخته سنگ ها یکی از جاذبه های گردشگری محبوب بوده اند. [ ۳] [ ۵] [ ۶]
قابل توجه ترین جنبهٔ این تخته سنگ ها، اندازهٔ غیرمعمول بزرگ و شکل کروی آنها است. اندازه تقریبی یک سوم این سنگ ها بین ۰٫۵ تا ۱٫۰ متر ( ۱٫۶ تا ۳٫۳ فوت ) قطر و دو سوم دیگر از ۱٫۵ تا ۲٫۲ متر ( ۴٫۹ تا ۷٫۲ فوت ) است. بیشتر آنها کروی یا تقریباً کروی هستند، اما بخش کوچکی از آنها کمی دراز و موازی با صفحه بستری که زمانی آنها را در بر می گرفت می باشند. [ ۱] [ ۳] [ ۴]
سَنگالهای کروی بزرگ مشابه در جزیرهٔ شمالی نیوزیلند و بسیاری از کشورهای دیگر یافت شده اند.
تخته سنگ های موراکی سَنگالهایی هستند که در اثر سیمان سازی گل سنگ پالئوسن سازند موراکی ایجاد شده اند که در اثر فرسایش ساحلی از گل خارج شده اند. بدنهٔ اصلی تخته سنگ ها در آن زمان، در گل و لای دریایی در نزدیکی سطح کف دریای پالئوسن شروع به شکل گیری کرد. این با مطالعات ترکیب آنها نشان داده شده است؛ به ویژه محتوای منیزیم و آهن و ایزوتوپ های پایدار اکسیژن و کربن. شکل کروی آنها نشان می دهد که منبع کلسیم نه جریان سیال، بلکه انتشار جرم بوده است. تخته سنگ های بزرگتر، با قطر ۲ متر ( ۶٫۶ فوت ) ، ممکن است که 4 تا 5. 5 میلیون سال قدمت داشته باشند در حالی که در کف دریا ۱۰ تا ۵۰ متر ( ۳۳ تا ۱۶۴ فوت ) گل دریایی بالای آنها انباشته شده بود. پس از تشکیل بتن، ترک های بزرگی به نام سپتاریا در آنها ایجاد شد. زمانی که افت سطح دریا به آب های زیرزمینی تازه اجازه داد تا وارد گل شود، کلسیت قهوه ای، کلسیت زرد و مقادیر کمی از دولومیت و کوارتز به تدریج این شکاف ها را پر کردند. [ ۱] [ ۳] [ ۴] [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقابل توجه ترین جنبهٔ این تخته سنگ ها، اندازهٔ غیرمعمول بزرگ و شکل کروی آنها است. اندازه تقریبی یک سوم این سنگ ها بین ۰٫۵ تا ۱٫۰ متر ( ۱٫۶ تا ۳٫۳ فوت ) قطر و دو سوم دیگر از ۱٫۵ تا ۲٫۲ متر ( ۴٫۹ تا ۷٫۲ فوت ) است. بیشتر آنها کروی یا تقریباً کروی هستند، اما بخش کوچکی از آنها کمی دراز و موازی با صفحه بستری که زمانی آنها را در بر می گرفت می باشند. [ ۱] [ ۳] [ ۴]
سَنگالهای کروی بزرگ مشابه در جزیرهٔ شمالی نیوزیلند و بسیاری از کشورهای دیگر یافت شده اند.
تخته سنگ های موراکی سَنگالهایی هستند که در اثر سیمان سازی گل سنگ پالئوسن سازند موراکی ایجاد شده اند که در اثر فرسایش ساحلی از گل خارج شده اند. بدنهٔ اصلی تخته سنگ ها در آن زمان، در گل و لای دریایی در نزدیکی سطح کف دریای پالئوسن شروع به شکل گیری کرد. این با مطالعات ترکیب آنها نشان داده شده است؛ به ویژه محتوای منیزیم و آهن و ایزوتوپ های پایدار اکسیژن و کربن. شکل کروی آنها نشان می دهد که منبع کلسیم نه جریان سیال، بلکه انتشار جرم بوده است. تخته سنگ های بزرگتر، با قطر ۲ متر ( ۶٫۶ فوت ) ، ممکن است که 4 تا 5. 5 میلیون سال قدمت داشته باشند در حالی که در کف دریا ۱۰ تا ۵۰ متر ( ۳۳ تا ۱۶۴ فوت ) گل دریایی بالای آنها انباشته شده بود. پس از تشکیل بتن، ترک های بزرگی به نام سپتاریا در آنها ایجاد شد. زمانی که افت سطح دریا به آب های زیرزمینی تازه اجازه داد تا وارد گل شود، کلسیت قهوه ای، کلسیت زرد و مقادیر کمی از دولومیت و کوارتز به تدریج این شکاف ها را پر کردند. [ ۱] [ ۳] [ ۴] [ ۷]
wiki: تخته سنگ های موراکی