تخته تراشه ای جهت دار ( OSB ) یک نوع فرآورده چوبی مهندسی شده تقریباً مشابه تخته خرده چوب ( Particleboard ) می باشد که با افزودن چسب و سپس فشرده سازی لایه های از تراشه های چوبی ( استرند ) در جهات خاص تشکیل می شود. تخته تراشهی جهت دار توسط Armin Elmendorf در سال ۱۹۶۳ در کالیفرنیا اختراع شد. تخته تراشهی جهت دار ممکن است دارای سطح زبر و رنگارنگی با تراشه هایی با ابعاد حدود ۲/۵ × ۱۵ سانتی متر مربع باشد که به طور نایکنواخت بر روی یکدیگر قرار گرفته اند و در تنوعی از انواع و ضخامت های مختلف تولید می شود.
تخته تراشه جهت دار محصولی با خواص مکانیکی مطلوب می باشد که آن را به خصوص برای کاربردهای سازهای باربر ( load - bearing ) در ساخت و ساز مناسب می کند. در حال حاضر این فراورده محبوب تر از تخته لایه می باشد که بخش عمدهای از بازار پانل های ساختمانی را در اختیار گرفته است. رایج ترین کاربردهای آن به عنوان پوشش های ساختمانی ( تخته های پوششی یا تخته کوبی ) ، کف پوش و لت کوبی شیروانی می باشد. برای استفاده در دیوارهای بیرونی، تخته هایی با یک لایه مانع تابشی که روی یک سطح تخته روکش شده اند در دسترس می باشند. این ویژگی موجب سهولت نصب و افزایش عملکرد انرژی ساختمان می شود. همچنین، تخته تراشه جهت دار در تولید مبلمان نیز میتواند استفاده شود.
تخته تراشه جهت دار در کیک های عریضی از لایه های متقاطع تراشه های چوبی نازک و مستطیلی که با چسب های مصنوعی به یکدیگر فشرده و متصل شده اند، تولید می شود.
چسب های مورد استفاده در تولید تخته تراشه ای جهت دار شامل: اوره فرمالدئید ( تخته تراشه ای جهت دار نوع ۱، غیر سازه ای و عدم دوام در برابر رطوبت ) ؛ چسب های بر پایه ایزوسیانات ( یا پلی متیلن دی فنیل دی ایزوسیانات ) در لایه های مرکزی و با چسب های ملامین - اوره فرمالدئید یا فنل فرمالدئید در لایه های سطحی ( تخته تراشه ای جهت دار نوع ۲، سازهای و مقام در برابر رطوبت در لایه های سطحی ) ؛ چسب فنل فرمالدئید در تمامی لایه ها ( تخته تراشه ای جهت دار نوع ۳ و ۴، سازهای و برای استفاده در محیط های مرطوب و در معرض شرایط جوی در محیط های بیرون ساختمان ) می باشند.
استرندهای تخته تراشه جهت دار به وسیله خرد کردن ( رشته رشته کردن ) چوب به تراشه ها بدست می آیند که الک و سپس بر روی یک نوار نقاله یا سینی مشبک جهت دار در خط فرمینگ تولید می شود. تراشه های چوبی در لایه های بیرونی ( لایه های سطحی ) موازی با محور اصلی ( محور اصلی یا محور مقاومت معمولاً جهت طویل تر تخته می باشد اما آن را با مهر درجه بندی روی تخته نشان می دهند ) تخته می باشند در حالی که لایه های مرکزی عمود بر محور اصلی تخته است. تعداد لایه های قرار داده شده تا حدی توسط ضخامت تخته تعیین می شوند اما توسط تجهیزات نصب شده در محل تولید نیز محدود می شوند. همچنین لایه های منفرد می توانند ضخامت های متفاوتی داشته باشند تا پانل های نهایی با ضخامت های متفاوتی را ارائه دهند. کیک تراشه به منظور فشردگی تراشه ها و اتصال آنها به یکدیگر توسط گیرایی ( پلیمر شدن ) رزین که بر روی تراشه ها آغشته شده اند، در پرس گرم قرار می گیرد. سپس پانل های منفرد از کیک تراشه به ابعاد نهایی خود بریده می شوند ( اندازه بری می شوند ) . بخش عمدهای از تخته تراشه های جهت دار در دنیا در کارخانههای تولیدی بزرگ در ایالات متحده و کانادا تولید می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتخته تراشه جهت دار محصولی با خواص مکانیکی مطلوب می باشد که آن را به خصوص برای کاربردهای سازهای باربر ( load - bearing ) در ساخت و ساز مناسب می کند. در حال حاضر این فراورده محبوب تر از تخته لایه می باشد که بخش عمدهای از بازار پانل های ساختمانی را در اختیار گرفته است. رایج ترین کاربردهای آن به عنوان پوشش های ساختمانی ( تخته های پوششی یا تخته کوبی ) ، کف پوش و لت کوبی شیروانی می باشد. برای استفاده در دیوارهای بیرونی، تخته هایی با یک لایه مانع تابشی که روی یک سطح تخته روکش شده اند در دسترس می باشند. این ویژگی موجب سهولت نصب و افزایش عملکرد انرژی ساختمان می شود. همچنین، تخته تراشه جهت دار در تولید مبلمان نیز میتواند استفاده شود.
تخته تراشه جهت دار در کیک های عریضی از لایه های متقاطع تراشه های چوبی نازک و مستطیلی که با چسب های مصنوعی به یکدیگر فشرده و متصل شده اند، تولید می شود.
چسب های مورد استفاده در تولید تخته تراشه ای جهت دار شامل: اوره فرمالدئید ( تخته تراشه ای جهت دار نوع ۱، غیر سازه ای و عدم دوام در برابر رطوبت ) ؛ چسب های بر پایه ایزوسیانات ( یا پلی متیلن دی فنیل دی ایزوسیانات ) در لایه های مرکزی و با چسب های ملامین - اوره فرمالدئید یا فنل فرمالدئید در لایه های سطحی ( تخته تراشه ای جهت دار نوع ۲، سازهای و مقام در برابر رطوبت در لایه های سطحی ) ؛ چسب فنل فرمالدئید در تمامی لایه ها ( تخته تراشه ای جهت دار نوع ۳ و ۴، سازهای و برای استفاده در محیط های مرطوب و در معرض شرایط جوی در محیط های بیرون ساختمان ) می باشند.
استرندهای تخته تراشه جهت دار به وسیله خرد کردن ( رشته رشته کردن ) چوب به تراشه ها بدست می آیند که الک و سپس بر روی یک نوار نقاله یا سینی مشبک جهت دار در خط فرمینگ تولید می شود. تراشه های چوبی در لایه های بیرونی ( لایه های سطحی ) موازی با محور اصلی ( محور اصلی یا محور مقاومت معمولاً جهت طویل تر تخته می باشد اما آن را با مهر درجه بندی روی تخته نشان می دهند ) تخته می باشند در حالی که لایه های مرکزی عمود بر محور اصلی تخته است. تعداد لایه های قرار داده شده تا حدی توسط ضخامت تخته تعیین می شوند اما توسط تجهیزات نصب شده در محل تولید نیز محدود می شوند. همچنین لایه های منفرد می توانند ضخامت های متفاوتی داشته باشند تا پانل های نهایی با ضخامت های متفاوتی را ارائه دهند. کیک تراشه به منظور فشردگی تراشه ها و اتصال آنها به یکدیگر توسط گیرایی ( پلیمر شدن ) رزین که بر روی تراشه ها آغشته شده اند، در پرس گرم قرار می گیرد. سپس پانل های منفرد از کیک تراشه به ابعاد نهایی خود بریده می شوند ( اندازه بری می شوند ) . بخش عمدهای از تخته تراشه های جهت دار در دنیا در کارخانههای تولیدی بزرگ در ایالات متحده و کانادا تولید می شوند.
wiki: تخته تراشه ای جهت دار