تخته تاباق

تابیدن است که با واژه های تابان و تابَگ ( تابه ) و تابش و . . . همریشه است. شوربختانه، کنار گذاشتن حروف الفبای زبان پارسی پهلوی پس از تاخت و تاز اعراب به ایران و چیرگی آنها از یک سوی، و دست های نهان و آشکار بیگانگان در جای جای میهنمان و ساده انگاری مردم در گویش و نگارش زبان پارسی به چنین پنداری انجامیده که برخی می پندارند تاباق واژه تورکی است که نیاز کشور به آموزانیدن زبان پارسی پهلوی و دگرگونی دبیره ایران به دبیره خود آن را گوشزد می کند.