تخته بر سر شکستن. [ ت َ ت َ / ت ِ ب َ س َ ش ِ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) تخته بر سر کسی زدن. خراب و رسوا کردن. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) : خرد مشمار که ما قطره طوفان زاییم تخته بر سر شکند شورش ما دریا را.
سالک یزدی.
هر جا کرشمه شیوه تعلیم سر کند شاگرد تخته بر سر استاد بشکند.