تختخانی. [ ت َ ت َ نی ی ] ( ع ص ) مردی که در زبانش لکنت باشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تختاخ.( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). رجوع به تختاخ شود.
