تخت اردشیر

لغت نامه دهخدا

تخت اردشیر. [ ت َ ت ِ اَ دَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام نوایی است از موسیقی. ( جهانگیری ) ( برهان ) ( فرهنگ رشیدی ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
بر بید عندلیب زند تخت شهریار
بر سرو زندواف زند تخت اردشیر.
منوچهری.
مطربان ساعت بساعت بر نوای زیر و بم
گاه سروستان زنند امروز و گاهی اشکنه
گاه زیر قیصران و گاه تخت اردشیر
گاه نوروز بزرگ و گه نوای بسکنه.
منوچهری.
چون مطربان زنند نوا تخت اردشیر
گه مهرگان خردک وگاهی سپهبدان.
منوچهری.
فریاد درای خوش صفیر است
تاج سر تخت اردشیر است.
خاقانی ( از رشیدی ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) نوایی است در موسیقی .

فرهنگ معین

( ~ اَ دَ ) (اِ. ) نوایی است در موسیقی .

پیشنهاد کاربران

بپرس