تخبیب

لغت نامه دهخدا

تخبیب. [ ت َ ]( ع مص ) فریفتن کسی را و خیانت کردن و گربزی نمودن با وی. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). فریفتن کسی راو خیانت کردن و افساد با وی. ( از اقرب الموارد ) ( ازقطر المحیط ). بنده کسی را تباه کردن. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

فریفتن کسی را و خیانت کردن و گریزی نمودن با وی فریفتن کسی را و خیانت کردن و افساد با وی بنده کسی را تباه کردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس