تخبی

لغت نامه دهخدا

تخبی. [ ت َ خ َب ْ بی ] ( ع مص ) خِبا ساختن. ( تاج المصادر بیهقی ). اِخباء. ( منتهی الارب ). خِبا زدن ، و خِباء، خرگاه را گویند. ( آنندراج ). خِبا ساختن و خِبا افراختن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).

فرهنگ فارسی

خبا ساختن اخبائ خبا زدن و خبائ خرگاه را گویند خبا ساختن و خبا افروختن

پیشنهاد کاربران

بپرس