تخبث

لغت نامه دهخدا

تخبث. [ ت َ خ َب ْ ب ُ ] ( ع مص ) خبیث شدن و پلید بودن. ( ناظم الاطباء ). تکلف کردن به خبث. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس