تخاوی
لغت نامه دهخدا
تخاوی. [ ت َ / ت ُ ] ( اِخ ) یاقوت از قول امیر ابن ماکولا آرد: ابوعلی الحسن بن ابی طاهر عبدالاعلی بن احمد السعدی سعدبن مالک التخاوی ، منسوب به قریه داروم غزه شام است. وی شاعری امی بود و من او را در محلتی از ریف مصر ملاقات کردم و سریعالخاطر... و مرتجل الشعر بود. ( معجم البلدان ). رجوع به تخاوه شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید