تخاوض

لغت نامه دهخدا

تخاوض. [ ت َ وُ ] ( ع مص ) به سخن درپیوستن با هم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). باهمدیگر مشورت کردن و به سخن درپیوستن با هم. ( آنندراج ). تفاوض در حدیث. ( قطر المحیط ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس