تحیل. [ ت َ ح َی ْ ی ُ ] ( ع مص ) حذاقت و جودت نظر و قدرت بر تصرف. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || انصراف از چیزی و برگشتن بسوی غیر آن. ( از قطر المحیط ). رجوع به تحول شود.
