[ویکی فقه] تحیت بر جاهلان (قرآن). سلام و تحیت، پیام آور سلامت و امنیت و آشتی و دوستی و محبت است؛ سلام نشانه آسودگی از خطرها و کدورتها است.
تحیت بندگان خالص خدای رحمان بر جاهلان، به هنگام رو به رو شدن با گفتار دور از ادب آنان بود.««وعباد الرحمـن الذین یمشون علی الارض هونا واذا خاطبهم الجـهلون قالوا سلـما»؛ بندگان (خاص خداوند) رحمان ، کسانی هستند که با آرامش و بی تکبّر بر زمین راه می روند؛ و هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می گویند (و با بی اعتنایی و بزرگواری می گذرند)
← نفی کبر و غرور
تحیت ایمان آورندگان از اهل کتاب بر جاهلان، به هنگام روبه رو شدن با سخنان بیهوده و بی ادبانه آنان بود.«الذین ءاتینـهم الکتـب من قبله هم به یؤمنون»؛ کسانی که قبلاً کتاب آسمانی به آنان داده ایم به آن (قرآن) ایمان می آورند!
← ایمان اهل کتاب به قرآن
برخورد تحیت آمیز با جاهلان، زمینه برخورداری از نعمتها و درجات عالی بهشت است.«وعباد الرحمـن الذین یمشون علی الارض هونا واذا خاطبهم الجـهلون قالوا سلـما»؛ بندگان (خاص خداوند) رحمان، کسانی هستند که با آرامش و بی تکبّر بر زمین راه می روند؛ و هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می گویند (و با بی اعتنایی و بزرگواری می گذرند) «اولـئک یجزون الغرفة...»؛ (آری) آنها هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان پاداش داده می شود؛ و در آن، با تحیّت و سلام روبه رو می شوند.
تحیت بندگان خالص خدای رحمان بر جاهلان، به هنگام رو به رو شدن با گفتار دور از ادب آنان بود.««وعباد الرحمـن الذین یمشون علی الارض هونا واذا خاطبهم الجـهلون قالوا سلـما»؛ بندگان (خاص خداوند) رحمان ، کسانی هستند که با آرامش و بی تکبّر بر زمین راه می روند؛ و هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می گویند (و با بی اعتنایی و بزرگواری می گذرند)
← نفی کبر و غرور
تحیت ایمان آورندگان از اهل کتاب بر جاهلان، به هنگام روبه رو شدن با سخنان بیهوده و بی ادبانه آنان بود.«الذین ءاتینـهم الکتـب من قبله هم به یؤمنون»؛ کسانی که قبلاً کتاب آسمانی به آنان داده ایم به آن (قرآن) ایمان می آورند!
← ایمان اهل کتاب به قرآن
برخورد تحیت آمیز با جاهلان، زمینه برخورداری از نعمتها و درجات عالی بهشت است.«وعباد الرحمـن الذین یمشون علی الارض هونا واذا خاطبهم الجـهلون قالوا سلـما»؛ بندگان (خاص خداوند) رحمان، کسانی هستند که با آرامش و بی تکبّر بر زمین راه می روند؛ و هنگامی که جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می گویند (و با بی اعتنایی و بزرگواری می گذرند) «اولـئک یجزون الغرفة...»؛ (آری) آنها هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان پاداش داده می شود؛ و در آن، با تحیّت و سلام روبه رو می شوند.
wikifeqh: تحیت_بر_جاهلان_(قرآن)