تحکیک

لغت نامه دهخدا

تحکیک. [ ت َ ] ( ع مص ) نیک بخاریدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). نیک خاریدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس