تحولات سیاسی جمهوری ارمنستان ۱۹۸۸–۲۰۱۳ میلادی کتابی است نوشته «ولی کوزه گر کالجی» که در زمستان ۱۳۹۳ منتشر شده است.
نویسنده در بخشی از یادداشت خود در ابتدای کتاب می نویسد:
«تصورات نادرست و کلیشه های ذهنی که به آن اشاره شد تنها مشکلات حوزه مطالعات تحولات جامعه ارمنستان در کشورمان نیست. در بسیاری از پژوهش ها و مقالات تحلیلی - خبری، اشتباهات سهوی فراوانی در تلفظ و نگارش نادرست بسیاری از اسامی شخصیت های سیاسی ارمنستان مشاهده می شود که به دلیل تکرار بسیار فراوان به صورت «غلط مصطلح» از آن در منابع مختلف فارسی استفاده می شود؛ موارد یاد شده تنها نمونه هایی از ده ها اشتباهات و نواقصی است که در مطالعه برخی از پژوهشی ها و تحلیل های صورت گرفته در کشورمان در حوزه مسائل سیاسی ارمنستان به چشم می خورد که حاکی از عدم شناخت دقیق و درست از روند تحولات سیاسی این کشور است. ارمنستان که ارامنه خود از آن به عنوان «هایاستان» یاد می کنند، در حالی وارد استقلال سیاسی و فرایند دشوار دولت - ملت سازی شد که به تعبیر گوستاو شلومبرگر، تاریخ آن مملو از دلاوری و تلاش و درد و رنج ملتی است که در کشمکش سلطه قدرت های بزرگ در پی حفظ هویت ملی و دینی خود بود. ارمنستان امروز وارث فرهنگ و تمدنی است که محصول تلفیق عوامل جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی و تمدنی با تحولات فکری، اجتماعی و سیاسی یک سده اخیر می باشد. اکنون بیش از دو دهه از استقلال ارمنستان می گذرد و این کشور کوچک منطقه قفقاز جنوبی، فراز و نشیب های فراوان را پشت سر نهاده است. شکی نیست که جامعه ارمنستان، «جامعه در حال گذاری» است که پس از تحمل سده ها استبداد داخلی و خارجی و اندیشه اقتدارگرای تزاری و توتالیتر کمونیستی و عدم استقلال سیاسی، تنها دو دهه است که گام در مسیر دموکراسی و اصلاحات اجتماعی و اقتصادی نهاده است و هنوز مسیر دشواری را در روند دولت - ملت سازی مدرن در پیش نیاز دارد. »
... [مشاهده متن کامل]
این کتاب مشتمل بر هفت فصل است؛
فصل اول: از کمونیسم تا ناسیونالیسم ارمنی؛ استقلال سیاسی ارمنستان
فصل دوم: نهادسازی و شکل گیری ساختار سیاسی جدید
فصل سوم: تحولات قره باغ
فصل چهارم: بحران و بی ثباتی سیاسی
فصل پنجم: دوران تثبیت و ثبات سیاسی
فصل ششم: بازگشت بحران و بی ثباتی سیاسی
فصل هفتم: بازگشت ثبات نسبی سیاسی
کارن خانلری برای کتاب «تحولات سیاسی جمهوری ارمنستان» در دیباچه کتاب می نویسد:
نویسنده در بخشی از یادداشت خود در ابتدای کتاب می نویسد:
«تصورات نادرست و کلیشه های ذهنی که به آن اشاره شد تنها مشکلات حوزه مطالعات تحولات جامعه ارمنستان در کشورمان نیست. در بسیاری از پژوهش ها و مقالات تحلیلی - خبری، اشتباهات سهوی فراوانی در تلفظ و نگارش نادرست بسیاری از اسامی شخصیت های سیاسی ارمنستان مشاهده می شود که به دلیل تکرار بسیار فراوان به صورت «غلط مصطلح» از آن در منابع مختلف فارسی استفاده می شود؛ موارد یاد شده تنها نمونه هایی از ده ها اشتباهات و نواقصی است که در مطالعه برخی از پژوهشی ها و تحلیل های صورت گرفته در کشورمان در حوزه مسائل سیاسی ارمنستان به چشم می خورد که حاکی از عدم شناخت دقیق و درست از روند تحولات سیاسی این کشور است. ارمنستان که ارامنه خود از آن به عنوان «هایاستان» یاد می کنند، در حالی وارد استقلال سیاسی و فرایند دشوار دولت - ملت سازی شد که به تعبیر گوستاو شلومبرگر، تاریخ آن مملو از دلاوری و تلاش و درد و رنج ملتی است که در کشمکش سلطه قدرت های بزرگ در پی حفظ هویت ملی و دینی خود بود. ارمنستان امروز وارث فرهنگ و تمدنی است که محصول تلفیق عوامل جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی و تمدنی با تحولات فکری، اجتماعی و سیاسی یک سده اخیر می باشد. اکنون بیش از دو دهه از استقلال ارمنستان می گذرد و این کشور کوچک منطقه قفقاز جنوبی، فراز و نشیب های فراوان را پشت سر نهاده است. شکی نیست که جامعه ارمنستان، «جامعه در حال گذاری» است که پس از تحمل سده ها استبداد داخلی و خارجی و اندیشه اقتدارگرای تزاری و توتالیتر کمونیستی و عدم استقلال سیاسی، تنها دو دهه است که گام در مسیر دموکراسی و اصلاحات اجتماعی و اقتصادی نهاده است و هنوز مسیر دشواری را در روند دولت - ملت سازی مدرن در پیش نیاز دارد. »
... [مشاهده متن کامل]
این کتاب مشتمل بر هفت فصل است؛
فصل اول: از کمونیسم تا ناسیونالیسم ارمنی؛ استقلال سیاسی ارمنستان
فصل دوم: نهادسازی و شکل گیری ساختار سیاسی جدید
فصل سوم: تحولات قره باغ
فصل چهارم: بحران و بی ثباتی سیاسی
فصل پنجم: دوران تثبیت و ثبات سیاسی
فصل ششم: بازگشت بحران و بی ثباتی سیاسی
فصل هفتم: بازگشت ثبات نسبی سیاسی
کارن خانلری برای کتاب «تحولات سیاسی جمهوری ارمنستان» در دیباچه کتاب می نویسد:
