تحلیه

فرهنگ فارسی

۱-( مصدر )زیور بر نهادن پیرایه بستن آراستن.۲- یکی از مراتب قو. عقل عملی و آن آراسته شدن با وصاف ستوده و خصال پسندیده است .
تحلئه

(تَ یِ ) [ ع . تحلیة ] (مص م . ) زیور بر نهادن ، زینت دادن .

به زیور آراستن، زینت دادن.

حله ( لباس ) پوشیدن، زینت دادن ازطریق پوشاندن عیوب!تضاد ذاتی زیبایی درکلمه مستور است.