تحلیل گر صوت

تحلیل گر صوت ( به انگلیسی: Audio analyzer ) یک ابزار تست و اندازه گیری است که برای سنجش عینی کارایی صوتی دستگاه های الکترونیکی و الکترو آکوستیک مورد استفاده قرار می گیرد. معیارهای کیفیت صوتی طیف گسترده ای از پارامترها از جمله سطح، بهره، نویز، اعوجاج هارمونیک و میان مدگردانی، پاسخ فرکانسی، فاز نسبی سیگنال ها، هم شنوی و موارد دیگر را پوشش می دهند. علاوه بر این، بسیاری از تولیدکنندگان شرایط لازمی برای رفتار و اتصال دستگاه های صوتی دارند که نیاز به آزمایش و تأیید خاص دارند.
تجزیه و تحلیل صوت مستلزم این است که دستگاه مورد آزمایش سیگنال محرکی از خصوصیات شناخته شده را دریافت کند، که با استفاده از آن می توان سیگنال خروجی ( پاسخ ) را برای تعیین تفاوت های بیان شده در اندازه گیری های خاص توسط تحلیل گر، مقایسه کرد. این سیگنال ممکن است توسط خود تحلیل گر تولید و کنترل شود یا ممکن است از منبع دیگری ( به عنوان مثال، ضبط ) حاصل شود، تا زمانی که ویژگی های مربوط به اندازه گیری مورد نظر تعریف شود.
به عنوان تجهیزات آزمایش و اندازه گیری، تحلیل گرهای صوت ملزم به ارائه عملکردی فراتر از دستگاه های معمولی تحت آزمایش ( DUT ) هستند. تحلیل گرهای صوت با کیفیت بالا باید سطح کم نویز، اعوجاج و تداخل را از بین ببرند تا ارزشمند به نظر برسند، و باید این کار را به طور مداوم و با اطمینان انجام دهند تا مورد اعتماد مهندسین و طراحان باشد. به عنوان مثال، در حالی که یک پخش کننده سی دی تجاری می تواند به یک اعوجاج هارمونیک کل به علاوه نویز ( THD + N ) تقریباً −۹۸ دی بی برسد در ۱ کیلو هرتز، یک تحلیل گر صوتی با کیفیت بالا ممکن است THD + N را حداقل −۱۲۱ دی بی نشان دهد ( این عملکرد معمولی مشخص شده از Audio Precision APx555 است ) .
تحلیل گرهای صوت استفاده در توسعه و تولید محصولات را می یابند. یک مهندس طراحی در هنگام درک و پالایش عملکرد محصول، آن را بسیار مفید خواهد یافت، در حالی که یک مهندس تولید مایل است آزمایش هایی را انجام دهد تا سریعاً تأیید کند که واحدها مشخصات را برآورده می کنند. اغلب اوقات تحلیل گرهای صوت برای یکی از این دو مورد بهینه می شوند.