پایداری شیب یا تحلیل پایداری شیب ( به انگلیسی: Slope stability analysis ) به شرایط استاتیکی خاک یا صخره ای شیب دار برای مقاومت در برابر حرکت های توده ای اشاره دارد. وضعیت پایداری دامنه ها موضوع مطالعه و تحقیق در مکانیک خاک، مهندسی ژئوتکنیک و زمین شناسی مهندسی است. تجزیه و تحلیل پایداری شیب شامل روش های استاتیک و پویا، تحلیلی یا تجربی برای ارزیابی پایداری سدهای خاکی، خاکریزها، دامنه های حفر شده و شیب های طبیعی در خاک و سنگ است. تجزیه و تحلیل ها عموماً با هدف درک دلایل خرابی شیب رخ داده یا عواملی که به طور بالقوه می توانند حرکت دامنه شیب دار را تحریک کنند، منجر به لغزش زمین شود.
پایداری شیب ها اساساً با نسبت بین مقاومت برشی موجود و تنش برشی مؤثر کنترل می شود. شیروانی ها به طور کلی می توانند پایدار باشد اگر ضریب ایمنی محاسبه شده در هر سطح لغزشی بحرانی که از بالای شیب تا پنجه آن می تواند حرکت کند، همیشه بزرگتر از عدد ۱ باشد. معمولاً ضریب ایمنی بین ۱ تا ۱٫۳ نشان دهنده شرایط مرزی ( بحرانی ) لغزش در سطح مورد نظر می باشد. برای افزایش ضریب ایمنی می توان از روش های مختلف پایدارسازی شیب ها از جمله میخکوبی خاک، دیواره های تور سنگی ( گابیون ) و اصلاح شیب خاک استفاده کرد.
یک شیب پایدار می تواند تحت تأثیر تعدادی از عوامل باشد که باعث کاهش ضریب ایمنی - یا با افزایش تنش برشی یا با کاهش مقاومت برشی - می شود و در نهایت می تواند سبب خرابی شیروانی شود. عواملی که می توانند باعث ایجاد خرابی شروانی شوند شامل حوادث هیدرولوژیکی ( مانند بارندگی شدید یا طولانی مدت، بارش برف سریع، اشباع شدگی پیشرونده خاک، افزایش فشار آب حفره ای در شیب ) ، زمین لرزه ها ( از جمله پس لرزه ها ) ، فرسایش داخلی ( پایپینگ ) ، فرسایش سطح خارجی شیب، بارگذاری در مجاورت شیب ( به عنوان مثال به دلیل ساخت یک ساختمان ) ، برش شیب ( به عنوان مثال ایجاد فضایی برای جاده ها، راه آهن یا ساختمان ها ) ، یا طغیان شیب ( به عنوان مثال با پر کردن یا مسدودسازی یک دریاچه مصنوعی در مجاورت شیب ) .
اگر نیروهای موجود برای مقاومت در برابر حرکت از نیروهای حرکتی بزرگ تر باشند، شیب پایدار در نظر گرفته می شود. یک ضریب ایمنی با تقسیم نیروهایی که در برابر حرکت مقاومت می کنند توسط نیروهای محرک محاسبه می شود. در مناطق مستعد زلزله، تجزیه و تحلیل به طور معمول برای شرایط استاتیک و شرایط شبه استاتیک انجام می شود، جایی که فرض بر این است که نیروهای لرزه ای ناشی از زلزله می توانند بارهای ایستا به آنالیز اضافه کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپایداری شیب ها اساساً با نسبت بین مقاومت برشی موجود و تنش برشی مؤثر کنترل می شود. شیروانی ها به طور کلی می توانند پایدار باشد اگر ضریب ایمنی محاسبه شده در هر سطح لغزشی بحرانی که از بالای شیب تا پنجه آن می تواند حرکت کند، همیشه بزرگتر از عدد ۱ باشد. معمولاً ضریب ایمنی بین ۱ تا ۱٫۳ نشان دهنده شرایط مرزی ( بحرانی ) لغزش در سطح مورد نظر می باشد. برای افزایش ضریب ایمنی می توان از روش های مختلف پایدارسازی شیب ها از جمله میخکوبی خاک، دیواره های تور سنگی ( گابیون ) و اصلاح شیب خاک استفاده کرد.
یک شیب پایدار می تواند تحت تأثیر تعدادی از عوامل باشد که باعث کاهش ضریب ایمنی - یا با افزایش تنش برشی یا با کاهش مقاومت برشی - می شود و در نهایت می تواند سبب خرابی شیروانی شود. عواملی که می توانند باعث ایجاد خرابی شروانی شوند شامل حوادث هیدرولوژیکی ( مانند بارندگی شدید یا طولانی مدت، بارش برف سریع، اشباع شدگی پیشرونده خاک، افزایش فشار آب حفره ای در شیب ) ، زمین لرزه ها ( از جمله پس لرزه ها ) ، فرسایش داخلی ( پایپینگ ) ، فرسایش سطح خارجی شیب، بارگذاری در مجاورت شیب ( به عنوان مثال به دلیل ساخت یک ساختمان ) ، برش شیب ( به عنوان مثال ایجاد فضایی برای جاده ها، راه آهن یا ساختمان ها ) ، یا طغیان شیب ( به عنوان مثال با پر کردن یا مسدودسازی یک دریاچه مصنوعی در مجاورت شیب ) .
اگر نیروهای موجود برای مقاومت در برابر حرکت از نیروهای حرکتی بزرگ تر باشند، شیب پایدار در نظر گرفته می شود. یک ضریب ایمنی با تقسیم نیروهایی که در برابر حرکت مقاومت می کنند توسط نیروهای محرک محاسبه می شود. در مناطق مستعد زلزله، تجزیه و تحلیل به طور معمول برای شرایط استاتیک و شرایط شبه استاتیک انجام می شود، جایی که فرض بر این است که نیروهای لرزه ای ناشی از زلزله می توانند بارهای ایستا به آنالیز اضافه کنند.
wiki: تحلیل پایداری شیب