تحقد

لغت نامه دهخدا

تحقد. [ ت َ ح َق ْ ق ُ ] ( ع مص ) کینه گرفتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ).

(تَ حَ قُّ ) [ ع . ] (مص ل . ) کینه گرفتن .

دشمنی و کینۀ کسی را به دل گرفتن.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید